هوش مصنوعی اقتصاد آمریکا را وارد رکود می‌کند؟

به گزارش اکوایران، سیاست‌های تعرفه‌ای و مهاجرتی دولت ترامپ، فضای کسب‌وکار آمریکا را متلاطم کرده است، با این حال نشانه‌ای از رکود اقتصادی عمیق در این کشور دیده نمی‌شود.

برخی از تحلیل‌گران اقتصادی بر این باورند که در حال حاضر تنها چیزی که مانع سقوط آزاد اقتصاد آمریکا شده، تب‌وتاب سرمایه‌گذاری در هوش مصنوعی است. با این یک پرسش مهم وجود دارد: اگر شرکت‌ها از سودآوری واقعی این فناوری ناامید شوند، آمریکا وارد رکود جدیدی خواهد شد؟

گزارش‌های بسیاری وجود دارند که از حباب در هوش مصنوعی گفته‌اند و نسبت به ترکیدن این حباب، هشدار داده‌اند. جورج ساراولوس از دویچه بانک به‌تازگی اعلام کرده که اگر هزینه‌های مرتبط با فناوری‌های هوش مصنوعی حذف شوند، آمریکا در آستانه رکود قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی چطور اقتصاد آمریکا را نجات داده؟

مطالعات مختلفی صورت گرفته که سهم بزرگ هوش مصنوعی را در توسعه اقتصادی آمریکا نشان می‌دهد. برای مثال، طبق مطالعات اقتصاد کلان پانتئون، هزینه‌هایی که در اوایل سال 2025 صرف هوش مصنوعی شده توانسته نیم درصد (0.5 درصد) به کل رشد اقتصادی آمریکا اضافه کند.

جی‌پی‌مورگان از این هم فراتر رفته و گفته 1.1 درصد از کل رشد اقتصادی آمریکا از محل پروژه‌های هوش مصنوعی است. به صورت کلی داده‌ها و آمار مختلف نشان می‌دهند که رشد اقتصادی آمریکا تا حدود زیادی مدیون پروژه‌های هوش مصنوعی است.

نگاهی به مقیاس سرمایه‌گذاری هم این قضیه را نشان می‌دهد. برای مثال، طبق برخی از برآوردها در سال 2024، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در عرصه هوش مصنوعی در آمریکا به 109 میلیارد دلار رسیده . از 9.3 میلیارد دلارِ چین در همان سال پیشی گرفته است.

پرایس واترهاوس کوپرز هم برآورد کرده که هوش مصنوعی تا سال 2030، رشد تولید ناخالص داخلی را تا 14 درصد افزایش دهد.

همه این موراد از ظرفیت‌های بالای هوش مصنوعی و پروژه‌های فناوری در توسعه و رشد اقتصادی می‌گویند و این یعنی اگر اتفاقی برای هوش مصنوعی رخ دهد، بحران در کمین است.

هوش مصنوعی چطور به بحران رکود منجر می‌شود؟

هجوم به پروژه‌های هوش مصنوعی و سرمایه‌گذاری روی آن‌ها در همه نقاط دنیا صورت می‌گیرد اما ظاهرا تمرکز آمریکا روی این بخش بیشتر است و شرکت‌های مهمی نظیر مایکروسافت، انویدیا، گوگل و اوپن‌اِی‌آی که در آمریکا متمرکز هستند، به رشد بازار سهام و اقتصاد در این کشور کمک بزرگی می‌کنند و این یعنی آسیب‌پذیری آن‌ها می‌تواند مترادف با آسیب‌پذیریِ بیشترِ آمریکا باشد.

اگر توسعه هوش مصنوعی، حباب باشد و بترکد می‌تواند به بحران ختم شود. اگر شرکت‌ها به این نتیجه برسند که سرمایه‌گذاری در هوش مصنوعی با بازگشت سرمایه معقولی همراه نیست یا هزینه‌هایی که صرف هوش مصنوعی می‌شود به مرور کاهش پیدا کند و یا حتی اگر رشد برخی از شرکت‌های بزرگ و مطرح هوش مصنوعی متوقف یا آهسته شود، می‌تواند به بحران و رکود اقتصادی بیانجامد.

ظاهرا مشکلات هم در حال نمایان شدن هستند. برای مثال برخی از شرکت‌های بزرگ آمریکایی که از به جای نیروی کار انسانی از هوش مصنوعی بهره می‌گرفتند، تصمیم دارند دوباره نیروی کار انسانی را برگردانند و معتقدند هنوز هوش مصنوعی نمی‌تواند جای این نیروها را بگیرد. مطالعات دانشگاه ماساچوست هم نشان می‌دهد که 95 درصد از شرکت‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از هوش مصنوعی به معنای پول درآوردن و درآمدزایی بیشتر برای شرکت‌ها نیست.

به صورت کلی، مواردی وجود دارد که وضعیت سرمایه‌گذاری تهاجمی روی هوش مصنوعی را هشداردهنده نشان می‌دهد. به همین دلیل برخی از سرمایه‌گذاران انتظار دارند که تداوم سرمایه‌گذاری و تکیه بر هوش مصنوعی به رکود اقتصادی در آمریکا ختم شود.